Gek genoeg was het best spannend om m’n meisje uit te pakken. Het is maar een beeld maar schijnbaar toch met veel betekenis. Ze mocht mee naar Spanje. Net als mijn stairway to heaven. Het gaf een fijn gevoel om die al op hun plek te zetten. De andere werken die ik heb meegenomen staan ook al op een plekje, binnen en buiten. De inrichting van 't atelier en Al mijn spullen … hm … dat heeft nog wat tijd nodig. Eerst de keukenspullen alsook de badkamerkasten herorganiseren. We hebben veel spullen. Waarom zit er zoveel in grote flessen haha. En hoeveel handdoeken heb je met z’n twee nodig?
Het huis is heerlijk, samenzijn en leven met Arnt is nog heerlijker. Ik ben gelukkig. Gisteren in het zwembad wenste ik dat we hier konden blijven, dat hangt af van het inkomen wat gegenereerd moet worden.
Bij het zwembad belde ik ook met m’n oudste zoon. Zijn stem en woorden raakten me, omdat mijn moederhart zich een beetje schuldig voelde omdat ik ondanks zo ver weg van hun me gelukkig voel. Het wordt me gegund wordt me vaak gezegd en die woorden komen telkens kei hard binnen.
Mijn kinderen, ik hou zoveel van ze. Ik kijk al uit naar de herfstvakantie wanneer Ethan en Sandy samen komen.
Je geluk en je huis willen delen is voor mij een bekend gevoel, fijn dat dat hier gewoon doorgaat. Tja je neemt jezelf mee waar je ook gaat.
Vrienden en familie zijn ook al aan het bekijken wanneer ze willen komen. We zeiden al tegen elkaar dat we een kalender moesten aanschaffen voor de logees.
Gezellig….