De natuur rond Pinoso: ruigheid, geur en leven in lagen
De natuur in en rond Pinoso openbaart zich niet in een oogopslag. Ze is geen weelderige, uitbundige schoonheid die zich meteen prijsgeeft, maar een landschap dat je stukje bij beetje moet leren lezen. Wie de tijd neemt om door dit gebied te dwalen, ontdekt een indrukwekkende verscheidenheid aan kleuren, geuren en vormen. De lucht is er droog, maar helder. De grond ruikt naar steen en tijm. En elke zonsopgang werpt een nieuw licht op de glooiende heuvels, de eenzame bomen en de stille paadjes die zich als aders door het land slingeren.
Sierra del Carche en Sierra de la Pila
Bergen vol leven tussen Murcia en Alicante
Ten westen van Pinoso, op de grens met de regio Murcia, rijzen twee imposante bergmassieven op: de Sierra del Carche en de Sierra de la Pila. Beide gebieden zijn deels beschermd natuurgebied en vormen de groene longen van het binnenland. De Sierra del Carche torent met zijn top van 1.372 meter boven het landschap uit en biedt spectaculaire vergezichten, tot aan de kustlijn van Alicante op heldere dagen. Het is een ruig, kalkstenen gebergte, doorsneden met diepe kloven, oude muilezelpaden en verborgen grotten.
De Sierra de la Pila, iets zuidelijker, is een van de officiële natuurparken van de regio Murcia, maar grenst direct aan de gemeente Pinoso. Hier vind je uitgestrekte dennenbossen, steile rotspartijen en in het voorjaar een tapijt van wilde bloemen. Het park is niet alleen populair bij wandelaars, maar ook bij vogelspotters, dankzij de rijke aanwezigheid van roofvogels en zangvogels.
Vegetatie van geur en doorzettingsvermogen
De vegetatie rond Pinoso is typisch mediterraan, maar door hoogteverschillen en bodemtypes verrassend afwisselend. Op de lager gelegen vlakte domineren amandelbomen, olijfbomen en natuurlijk de wijnstokken die het landschap ritme geven. In februari en maart kleuren de heuvels wit en roze van de bloeiende amandelbomen – een jaarlijks terugkerend schouwspel dat door de bewoners met trots en tederheid wordt begroet.
Op de hellingen groeien Aleppo-dennen, mastiekbomen en jeneverbessen. Tussen de struiken bloeien in het voorjaar wilde tijm, rozemarijn, lavendel en marjolein. In de zomermaanden vullen deze kruiden de lucht met hun harsachtige aroma's. Hier en daar vind je johannesbroodbomen, robuuste overblijfsels van een landbouwverleden, die met hun schaduw en voedzame peulen een schuilplaats vormen voor dieren en insecten.
Dierenrijkdom in een ogenschijnlijk droog gebied
Hoewel het landschap op het eerste gezicht dor en stil lijkt, is het dierenleven verrassend rijk. In de vroege ochtend kun je patrijzen horen roepen, of de vlucht van een haas zien over een verlaten akker. Op de rotsen zonnen muurhagedissen en in de lucht cirkelen buizerds, torenvalken en – als je geluk hebt – een steenarend. Ook de sluwe vos is hier thuis, net als everzwijnen die zich in de schaduw van de dennen over bospaden bewegen zodra de zon begint te zakken.
De Sierra herbergt ook beschermde soorten, zoals de oehoe (de grootste uil van Europa), de genetkat en de zeldzame Bonelli’s arend. In de lente vullen zangvogels als de nachtegaal, grasmus en bijeneter het landschap met een klankenpalet dat contrasteert met de stilte van de wintermaanden. En in de vochtiger delen van de Sierra de la Pila komen amfibieën voor, waaronder de Spaanse knoflookpad en diverse soorten kikkers die kleine poeltjes bevolken.
Wandelen, fietsen en verdwalen met plezier
De regio rond Pinoso nodigt uit tot verkennen. Er zijn gemarkeerde wandelroutes, maar ook talloze ongebaande paden die je leiden langs verlaten hoeves, vergeten kapelletjes en uitzichtpunten waar je uren kunt zitten zonder iemand tegen te komen. Een bekende route is de PR-CV 3, die begint in Pinoso en zich via de omliggende heuvels en dennenbossen richting de Sierra del Carche slingert. Voor fietsers is het gebied een uitdaging van stijgingen en scherpe bochten, maar altijd beloond met vergezichten en verkoelende schaduwplekken.
Een bijzonder element van de lokale beleving is het netwerk van traditionele "cucos" – stenen schuilhutten die vroeger door boeren en herders werden gebouwd. Sommige zijn gerestaureerd en open voor bezoekers. Ze staan als monumenten van eenvoud midden in de natuur en vertellen verhalen van hard werken, onderbroken door pauzes in de schaduw met uitzicht op de vallei.
Een landschap om in te leven en te ademen
De natuur rond Pinoso is geen decor, maar een manier van leven. Hier stem je je dag af op de zon, je tempo op de wind, je stemming op het licht dat over de bergen schuift. Het is een landschap dat uitnodigt tot verstilling en tegelijk energie geeft. Een plek waar je kunt verdwalen zonder verloren te raken, waar elk pad een nieuw perspectief biedt – niet alleen op het land, maar ook op jezelf.
Of je nu komt om te wandelen, te wonen, te ademen of simpelweg te zijn: de natuur rond Pinoso onthult zich in lagen. En voor wie zich openstelt, is het een landschap dat je niet alleen ziet, maar werkelijk voelt.