Werkgelegenheid in Alicante kampt met forse terugval

Meer dan 3.000 banen verloren in Alicante

In de provincie Alicante zijn in september 2025 meer dan 3.250 banen verdwenen, een scherpe terugval ondanks enige tekenen van herstel in de industrie, bouw en onderwijs. Volgens cijfers van Cadena SER zijn de sectoren handel en horeca verantwoordelijk voor het leeuwendeel van de ontslagen – samen verloren zij 7.150 banen. Deze ontwikkeling is zorgwekkend, zeker in gemeenten kleiner dan de hoofdstad, waar elke krimp in arbeidsplaatsen extra voelbaar is.

Op gemeentelijk niveau betekent dit dat dorpen en kleinere steden sterk afhankelijk van toerisme- of dienstensectoren geconfronteerd worden met een doorklinkende impact: werknemers in cafés, winkels, recreatie van kustgemeenten, of servicebedrijven in het binnenland, staan vaak in de frontlinie. Volgens de regionale vakbonden UGT en CCOO is de situatie een bewijs van de aanhoudende precarisering van arbeid in de dienstensector, zelfs in een periode van hoge toeristische activiteit.

Desondanks zag de provincie ook licht positieve bewegingen: de sectoren onderwijs, bouw en industrie leverden respectievelijk circa 2.000, 1.150 en 434 nieuwe banen op. Deze groei kon echter het verlies in andere sectoren niet compenseren. Voor gemeenten met beperkte economische diversiteit – bijvoorbeeld kustdorpen die sterk leunen op toerisme of kleine industrie – kan dit ongelijkmatige herstel leiden tot uitstroom van bewoners of grotere werkloosheid onder kwetsbare groepen.

De totale werkloosheid in de provincie bereikt nu 118.079 personen, een niveau dat volgens de berichtgeving niet in zeventien jaar is gezien. Daarbij is opvallend dat 60,4 % van de werklozen vrouwelijk is en ouder dan 45 jaar. Dit weerspiegelt structurele uitdagingen in de mate waarin oudere vrouwen kunnen terugkeren naar de arbeidsmarkt, in kleinere gemeenten met beperkte scholings‑ of omscholingsprogramma’s.

Lokale besturen in gemeenten binnen de provincie zullen druk voelen om sociale vangnetten te versterken en trajecten voor werkhervatting te promoten. Gemeentelijke diensten zoals sociale werkplaatsen, lokale ondernemerschapsprogramma’s en openbare aanbestedingen worden mogelijk zwaarder gebruikt. Investeren in sectoren die meer weerbaar zijn tegen seizoensinvloeden (zoals technologie, landbouwveredeling of diensten voor de regio) kan op de middellange termijn voor stabiliteit zorgen.

Voor dorpen en gemeenten betekent dit dat zij goed moeten kijken naar hun structurele kwetsbaarheden: een gemeente zonder industrie of die sterk afhankelijk is van recreatie kan ernstige demografische gevolgen ondervinden. Mogelijk ontstaat extra druk op het gemeentehuis om werkplekken te stimuleren, bedrijfsterreinen aantrekkelijk te maken of verbindingen met grotere economische centra te versterken.

Gemeenten kunnen op korte termijn reageren via stimuleringsprogramma’s, subsidie voor lokale bedrijvigheid of samenwerking met regionale instanties. Tegelijkertijd hangt het succes af van hoe snel provinciale en autonome overheid ingrijpen en of er structurele plannen tot herverdeling van investeringen aan bod komen. In deze context wordt elke baan die behouden blijft in een kleine gemeente extra waardevol.

Bronnen: Cadena SER