De laatste week was druk en hectisch en het wordt dus wel tijd voor een update, want er is veel gebeurd. Ook blijken we niet te ontkomen aan de standaard "Ik Vertrek" zaken zoals pech onderweg en beestjes in huis, maar daarover later meer. Mijn laatste blog was net na het dichttrekken van de deur in Nederland, ik heb mijn spullen toen naar het huis van Astrid in België gebracht en daar hebben we voor afgelopen week alles in orde gemaakt voor de overtocht van afgelopen week.
De verhuizing
Afgelopen maandag was het dan zover, om 8 uur 's morgens stond de verhuiswagen op de stoep. Het bleek dat we toch meer hadden dan verwacht, want na een uurtje of 4 sjouwen (met hulp van Mike en Daniel) was de vrachtwagen vol en konden we net één keukenblok voor onze wasruimte niet meer in de auto, die is dus in België blijven staan. De goederen zijn inmiddels overgeladen in een vrachtwagen die onderweg is naar Spanje en midden volgende week aan zal komen bij ons huis.
Onze rit naar Spanje
Een uurtje nadat maandag de vrachtwagen weg was zijn we zelf met twee auto's op pad naar het warme zuiden vertrokken. De eerste dag zijn we tot Dijon gereden en hebben we daar overnacht. Alles verliep soepel en ook op dinsdag ging alles vooreerst erg soepel tot we bij Avignon een tussenstop maakten en het dashboard van de Astrids Seat er mee
ophield. Eén alarmlichtje was het enige wat het nog deed op het dashboard. Een telefoontje naar de verzekeringsmaatschappij met een dame die niet al te snugger leek hielp niet veel. Alhoewel we gewoon op de parkeerplaats bij een wegrestaurant stonden vond zij dat we de Franse politie moesten bellen omdat we "Langs de snelweg" stonden en er geen monteur kon komen zonder politiebegeleiding. Hoe vaak we ook bleven uitleggen dat we niet op een vluchtstrook stonden was haar enige optie op hulp een telefoontje naar de politie. Gelukkig bood een telefoontje naar de Seat-garage meer soelaas, zij adviseerden om zelf de accu even los te koppelen, want als het een kleine storing was zou deze reset alles op kunnen lossen. Gelukkig hadden zij het bij het rechte eind en konden we dus verder de Spaanse grens over.
Nadat een overnachting in een gemoedelijk Spaans hotelletje in Tarragona (Hotel Canadá, een aanrader voor mensen die van gemoedelijkheid houden) togen we woensdag naar Alcoy, waar vriendin Miranda vorige week een huis heerlijk midden in de natuur heeft betrokken met haar twee zoons. Na een heerlijk gezellige ontvangst mochten we de nacht doorbrengen in het huurappartement in Santa Pola dat zij nog hadden.
De grote dag
Donderdag de grote dag dat we de sleutels van het nieuwe huis zouden krijgen. Eerst een afspraak bij de bank om een bankcheque op te halen (de verkoper van het huis had geen actieve bankrekening, maar in Spanje worden blijkbaar wel vaker huizen via een cheque verkocht). Na het regelen van een Spaans 
telefoonnummer nog een korte bezichtiging van het huis met de verkopers om te kijken of alles wat ze zouden laten staan er nog stond en verder alles in orde was.
Alles leek prima in orde en dus naar de notaris getogen om daar met een hele delegatie (Wij, onze gestor, de makelaar, de verkopers en hun vertaler) om tafel de papieren te tekenen en officieel eigenaar te worden van het huis!
Nog wat boodschappen gedaan en toen met de twee personenauto's vol "eerste levensbehoeften" naar ONS huis om daar even heerlijk tot rust te komen. De koelkast vol geladen, nog even een opblaasbare jacuzzi overgenomen van wat buren hier en ons heerlijk geïntalleerd, wat een heerlijke dag.
De eerste Spaanse verrassing: termieten
Op vrijdag stond er een bezoek aan ITV in Elche op het programma om daar de invoer van de auto in gang te zetten. Net voordat ik aan wilde rijden deed Astrid een ontdekking op de benedenverdieping. Bij het opzij zetten van een (achteraf waarschijnlijk tactisch geplaatst) rekje met Spaanse filosofieboeken kwam een gat in een kozijn naar voren wat we bij de verschillende bezichtigingen nooit gezien hadden. Astrid zag al meteen dat het ging om termieten en toen we de andere deurkozijnen op de
benedenverdieping gingen controleren bleek dat als we die lostrokken dat de ongenode gasten zich al op meer plaatsen hadden gevestigd.
De verkopers beweren (ondanks het tactisch geplaatste boekenrekje, dat achteraf gezien al wel onze achterdocht had mogen opwekken, want de verkopende Oekraïeners spreken geen Spaans en waarom zouden ze dan Spaanstalige filisofieboeken zo prominent in huis hebben) dat ze niets van de termieten wisten, maar hebben gelukkig wel aangegeven komende week een expert te sturen om de termieten te laten verwijderen.
Later op de dag besloot ook de oude koelkast die bij de inboedel zat het te begeven, maar gelukkig is er een koelkast onderweg met onze huisraad, dus ook dat gaat geen problemen opleveren. Inmiddels is het zaterdag en hebben we alweer een heerlijke nacht achter de rug. Wat is het fantastich wakker worden in dit heerlijke weer. Maandag en dinsdag gaat het flink regenen, dus dan gaan we zien of er zich nog andere Ik-Vertrek-scenarios, zoals lekkages, zullen aandienen, maar we gaan er van uit dat dit niet het geval zou zijn. Voor nu wordt het tijd om af te sluiten en de jacuzzi eens te gaan testen, vast een zware taak, maar hij moet ook gedaan worden!