Huizenjacht in Alicante
Enkele weken geleden gingen we naar Alicante om een rondreis te maken en verschillende huizen te bekijken, Het plan was om in twee dagen een twaalftal huizen te bekijken en eventueel op onze derde en laatste dag in Spanje de mooiste huizen nog voor een tweede keer te bekijken. Op de eerste dag hadden we een vijftal bezichtigingen, te beginnen met een kant-en-klaar huis met eigen zwembad dat nu toeristisch verhuurd werd en eigenlijk wat te klein was.
Het tweede huis bleek het mooiste huis van de dag met een prachtige grote kelder. De woonverdieping was echter iet al te groot en het gemeenschappelijke zwembad was wat water in een betonbak. Toch was dit door de fantastische kelder het mooiste huis van de dag, doordat de overige huizen óf veel te weinig privacy hadden of op andere punten minder scoorden.
Op de tweede dag stonden er maar liefst zeven bezichtigingen op de planning. We zagen onder andere een prachtig heel groot huis met eigen zwembad aan de rand van een meer. Prachtige ligging, maar voor ons te ver weg van alle voorzieningen. Ook een huis dat er heel goed uit zag, maar juist midden in een hele drukke wijk in Orihuela lag. Een schitterend dorpshuis met prachtig groen en de meest schattige Spanjaarden en wat uiteindelijk onze favoriet bleek, een huis met een grote ruimte voor Astrid haar atelier in Villamartin. Daarna nog wat mindere huizen, zoals eentje waar het zwembad dat op Idealista stond verdwenen bleek en eentje dat een complete renovatie nodig had, maar eigenlijk lag onze voorkeur toen al vast.
Huis in Villamartin
Na de tweede dag gingen we in overleg met de aankoopmakelaar welke huizen we opnieuw wilden bekijken en eigenlijk kwamen we meteen tot de conclusie dat we maar één huis opnieuw hoefden te zien, het vrijstaande huis in Villamartin.
Op deze derde dag had ik eerst een afspraak bij de politie in Benidorm om een NIE-nummer te verkrijgen. Na verrassend weinig wachttijd mocht ik het politiekantoor binnen, waar ik aan een balie kwam te zitten. De agente aan de andere kant van de balie vroeg mijn papieren, had vervolgens alleen oor en oog voor haar collegae waarmee ze grappen en grollen aan het maken was tot ze ineens een papiertje met mijn NIE-nummer tevoorschijn toverde en we dus op weg konden naar Villamartin.
We zorgden dat we op tijd in Villamartin waren zodat we nog even naar Villamartin Plaza konden om sfeer te proeven die we daar daags tevoren tijdens de lunch ook al hadden geproefd en die naar meer smaakte. De serveerster woonde in de wijk waar we het huis gingen bekijken en sprak ons al aan als buurman en buurvrouw.
Bij de tweede bezichtiging was ons eigenlijk al duidelijk dat we het huis graag wilden en dit leidde ertoe dat we een bod hebben gedaan. Na enkele telefoontjes heen en weer en 
de nodige onderhandelingen was het opeens een feit: we hadden een huis... Dezelfde dag nog een voorlopig koopcontract getekend om de zaak te beklinken, eind september wonen we in Spanje!
We hadden inmiddels ook een bezoek gebracht aan een Nederlandstalige gestor, die in de weken daarna alle puntjes op de i heeft gezet.
Huis in Asten
Nadat de koop rond was, was het natuurlijk nog wel zaak dat het huis in Asten verkocht werd, want twee huizen tegelijk is wat teveel van het goede. Na een paar spannende weken is dan vandaag ook het huis in Asten onder voorbehoud verkocht en kan ik dus met een gerust hart gaan slapen. Begin september moeten de sleutels van het huis in Asten overhandigd worden en de komende tijd staat in het teken van heel veel inpakken en opruimen, papierwinkel voor de emigratie regelen en dromen van onze toekomst in Spanje.
Afgelopen week alvast mijn paspoort en rijbewijs vernieuwd om te zorgen dat we ons daar de komende 10 jaar niet druk over hoeven te maken in Spanje, nu bezig met een checklist voor emigratie, die ik een der komende dagen ook op de website zal zetten voor andere mensen die nadenken over emigreren naar de Costa Blanca en wellicht wat hebben aan een checklist waar allemaal aan te denken.